Adik aku umur 11 thn terus p4nggil jiran bila abah tiba2 reb4h di tandas tp reaksi adik buat semua trb0ngkar

Sila baca dibawah ini untuk maklumat penuh dan lengk4p bagi art1kel ini. Terima kasih.

Sebenarnya aku takde nak buat c0nfess1on apa-apa. Cuma nak bagi penghargaan pada adik aku yang sangat-sangat aku agung. Maaflah c0nfess1on ni panjang sedikit ye.

Sikit pengenalan diri. Aku Hafiz. 32 tahun. Masih bujang. Ok setel pengenalan. C0retan ni aku khususkan buat adik aku Hafizah.

Sebab aku tau dia rajin baca dan komen-komen di page ni. Ok aku mulakan. Dik. Takde orang yang aku agung dalam dunia ni melebihi kau.

Aku nak kau tau dari mula kau lahir sampailah sekarang. Kaulah satu-satunya orang yang aku ada dalam dunia ni. 4rwah mak men1nggal masa umur kau 5 tahun. Kau kecik lagi dik.

Hingus pon melel3h lagi. Tapi kau dah hilang kasih agung seorang mak. Aku sampai sekarang ingat lagi. Aku pelvk kau depan jen4zah mak. Kau tanya aku.

“Kenapa orang balut mak?”

“Kenapa orang 1kat mak?”

“Kenapa abang menang1s?”

Kau lap a1r mata aku dengan bantal busvk kau. Kau pujvk aku. Kau pelok aku. Walaupon masa tu kau tak tahu apa-apa, tapi kau dah tunjuk kau lagi kuat dari aku.

Tapi lepas sehari kau tanya bila mak nak bangun. Bila mak nak balik. Kau kata kau rindu mak. Kau mel4lak depan aku.

Depan abah. Tapi masa tu abah ada dik. Abahlah yang pujvk kau. Tenangkan kau. Bagi kau paham walaupon kau tak mengerti apa-apa lagi masa tu. Sed1h aku tengok kau dik.

Hari-hari kau tunggu mak balik. Tanya pasal mak. Sampai aku tak tau nak jawab apa kat kau. Tapi alhamdulillah lama-lama kau paham jugak yang mak dah takde.

Hiduplah kita tiga beranak dik.Kau mesti ingat kan. Abah punya g4rang.. Allahu. Hari-hari aku kena b4lun sebab deg1l. Kau yang datang selamatkan aku dari kena dengan abah. Abah tak pvkul kau dik.

Sebab kau baik. Tak macam aku. N4kal. Deg1l. P4ntang dapat keluar. Memang maghrib la baru balik. Kau tak macam aku. Kau main keliling rumah je.

Aku kaget dik masa tu. Ker4s kejung je kat situ tengok abah. Tak tahu nak buat apa. Tapi kau pandai dik. Kau tenang.

Kau pegi lari rumah jiran kita panggil diorang datang tengok abah, bawak abah pergi h0spital. Tapi tu la. Allah lagi syg abah dari kita kan. Abah men1nggal masa kat h0spital. Tapi kali ni kau dah faham.

Walaupon umur kau baru 11 tahun, tapi kau matang dik. Kau kuat. Walaupon kau menang1s pelok aku, tapi kau tenang had4p benda tu.

Aku yang tak kuat dik. Aku yang lemb1k masa ni. Macam-macam aku fikir. Kita dah takde sapa-sapa. Kau dengan aku dah jadi anak yat1m p1atu.

Tapi kau steady dik. Ayat kau memang power. Sampai sekarang aku ingat lagi ayat kau. “Abah dah takde. Tapi adik ade kau lagi bang. Jangan t1nggalkan adik tau.

Kalau kau takde adik takde sapa-sapa lagi dah dalam dunia ni.” Sed1h aku dik. Abah pergi tak t1nggalkan apa-apa untuk kita. Yang ada tanah getah 2 ekar. Tapak rumah.

Tu jelah. Itu pon ramai je sedara-sedara kita yang tanya. Kau ingat kan dik. Diorang datang rumah kita tanya pasal tanah tu. Aku h4mbat diorang dengan p4rang masa tu. Nasib baiklah kau ada dik.

Kalau tak memang dah kedalam aku masa tu.. Hahaha.. Lepastu kita janji kan. Apa jadi pon biar kita h4dap sama-sama. Jangan kita p1sah walau apa pon jadi.

Kalau aku sekolah, kau sekolah, sapa nak bagi kita makan? Akhirnya kau ber4lah jugak. Tepat sebenarnya keputusan aku dik. Antara kita berdua kau yang pandai. Aku ni belajar manjang fa1l je.

Baik aku berenti. Keje car1k duit kan. Masa tu la kau buat perjanjian. Aku keje, kau uruskan rumah. Gel4k je aku masa tu. Umur kau baru 11 dik. Nak basuh tangan dekat singki pon kau tak berapa nak sampai masa tu.

Ade hati nak uruskan rumah konon, hahaha.. Tapi kau usaha. Belajar masak. Belajar guna mesen basuh. Kagum jugaklah aku walaupon kadang-kadang kau kata kau masak sambal tapi rasa arang..

Pasal masak nasi pon satu hal jugak dik. Sampai sekarang aku fikir. Apa benda yang kau buat dekat r1ce cooker tu sampai meletvp bende alah tu kau kejekan. Padan muka kau dik. Lepas tu kau kena masak nasi guna periuk. Tu la sapa suruh kau bagi jah4nam rice cooker tu.

Tapi aku tak salahkan kau pon dik sbenarnya. Yela kau baru 12 tahun masa tu. Apa je yang kau tau kan.. Takpe dik. Aku faham.. Rezeki kau masa UPSR kau dapat 5A dik.

Memang tepat keputusan aku tak bagi kau berenti sekolah. Menit1k air mata aku masa kau berlari cari aku dalam kebun getah bawak sl1p per1ksa kau.

Busok-busok aku dengan baju mot0ng tu kau pelok. Aku bangga dengan kau dik masa ni. Alhamdulillah kau dapat sambung ke SBP.

Masa ni la kita ju4l segala harta dalam rumah sebab nak hantar kau. Merata kita dua beradik pusing naik motor dari kampung membawak ke pekan sampailah ke bandar mencari tin kosong dengan kotak nak ju4l. Kau tak m4lu ikut aku buat benda ni semua.

Sampai tahap kadang-kadang aku duduk sorang-sorang kat rumah aku mengharap sangat kau balik teman aku, sembang dgan aku, masakkan untuk aku, hahaha.. Baru kau tau abg kau ni lonely orangnya.

Alhamdulillah. Keputusan SPM kau cemerlang. Kau dapat tawaran pergi luar negara.Ireland. Belajar perub4tan. Kali pertama aku dengar ada negara nama Ireland.

Kau kata med1c sana bagusla apa la. Aku iyekan je dik. Bukan aku faham pon apa kau cakap. Aku ni orang kampung je.

Sekolah pon tak habis. Tapi aku layankan jugak. Walau dalam hati memikir mana nak car1k duit hantar kau jauh-jauh ni. Nasib baik kau ada b1as1swa.

Keperluan semua alhamdulillah dapat aku adakan untuk kau. Merata kita jalan naik motor abah nak uruskan hal kau dulu dik. Ambik c0p sana. Mintak sain orang ni.

Aku ikutkan je walaupon aku tak faham. Asalkan kau dapat sambung belajar aku dah cukup gembira. Masa hantar kah dekat airp0rt nak pergi sana, lama kau pelok aku. Kau menang1s.

Macam-macam kau pesan dekat aku. Macam aku pulak yang nak pergi jauh. Padahal kau yang nak pergi belajar, bukan aku. Aku kat sini tetap macam ni jelah dik oi.

Pen0reh getah berkaliber bak kata kau. Kau m4rah aku sebab aku tak sed1h hantar kau pergi. Sebab aku boleh gel4k-gel4k bahan kau tengah menang1s. Kau tak tau dik.

Balik je rumah aku menang1s kat bucu katil teringat dekat kau tau. Risaukan kau. Tapi aku percaya dengan kau dik. Aku tau kau akan banggakan aku. 5 tahun kau dekat sana.

Sekali je kau balik. Sebab nak jimat duit. Takpe dik aku faham. Aku tau masa cuti kau keje nak cari duit tambahan walaupon kau ada b1as1swa.

Tapi aku s1lap dik. Rupanya kau kumpul duit nak belikan aku t1ket kesana tengok kau konvo. Fuh bangganya aku dapat tengok kau dik.

Men1tik air mata aku tengok kau pakai jubah tu ambik skrol. Tak s1a-s1a aku dat1ng dengan pokok getah hari-hari nak bagi kau belajar. Lepas majlis tu kau bawak aku pusing-pusing negara tu.

Boleh tahan sejuk kat sana. Cantik sungguh negara dia. Seronok betul aku. Sampai lupa la macam mana b4u getah sekerap.. Hahaha.

Tahun lepas kau ingat tak dik. Kau balik kampung jumpa aku. Kita sembang-sembang. Kau tanya aku bila aku nak kahwin. Aku pel1k dengar soalan kau. Rupa-rupanya kau yang nak kahwin.

Kau nak bawak bakal suami kau jumpa aku. Aku ok je dik. Dia pon d0ktor jugak. Eloklah tu. Sama-sama faham tugas masing-masing. Masa aku walikan kau dik.

Sump4h aku tak kuat. Seb4k sangat hati aku. Orang yang paling aku agung, orang yang sentiasa ada dengan aku sus4h senang, nak aku serahkan dekat orang lain. Orang luar pulak tu.

Aku hanya mampu doa yang terbaik untuk korang. Maaflah sebab aku em0si masa akadkan kau. Termenang1s pulak. Sori ye dik. Banyak sangat kalau nak diceritakan kat sini.

Buat masa ni cukuplah setakat ni. Dan tahun ni sekali lagi kau banggakan aku dik. Kau laki b1ni dipanggil bertugas untuk had4p v1rus c0r0na ni.

Berjam jam kau pakai berb4lut macam lepat pisang dalam baju plastik kau tu. Tapi kau tak mengelvh. Hari-hari kau WhatsApp aku pesan macam-macam. Iye dik.

Aku duduk dalam kebun getah je. Habis m0tong aku balik. Tak kemana. Janganlah kau risau. Aku bangga dengan kau dik.

Kita bukan orang senang. Kita yat1m p1atu. Tapi kau mampu buktikan yang orang sus4h macam kita pon boleh berjaya. Aku doakan kau sentiasa selamat mel4wan v1rus ni.

Semoga kau dan semua hero-hero kita dalam K KM tabah dan kuat meneruskan usaha korang menyelamatkan negara kita.

Sekian dari aku. Terima kasih sebab sudi baca. Assalamualaikum. Hafiz – iium confession.

Komen dr ntizen :

Nekmatul Hayati : Allahu.. sed1h baca kisah korang berdua.

Kuatnya kasih abang pada adik, tulusnya sayang adik buat kau abg… Tahniah jadi abang yang terbaik. Tahniah besarkan adik dengan empat tul4ng kerat kau.

Kau hebat abang!

Nasuha Shalehon : Bro, are you sure you’re not bright? Dari gaya penulisan, eh cerdik nii… Pergi la join mana2 c0urse ke, apa ke, anything, to impr0ve yourself even more.

Sebab dari apa saya nampak, you’re as bright as smart as your sister. Go ch4se your dream!

Njwa Suhaidi : In this c4se, Dear Bro, you are the unsung Her0! Tabarakallah. Dalam k3s ni, saudara lah hero yg tak didend4ng itu. Terima kasih sbb membajai seorang Hero yg kuat utk kami.

Rosmunira Yakob : Sed1h.. Terharu.. Semua ada bila baca ni… Tahniah untuk si abang sebab dapat jadi abang yang terhebat.

Berkat asuhan arw4h ibu bapa… Syurga buat mereka…semoga ukhwwah kalian adik beradik sampai ke syurga.. Aameen3.

Apa Pendapat Anda? Dah Baca, Jangan Lupa Komen Dan Share Ya. Terima Kasih!

Sumber :  Seleksi Media

Leave a Comment